در کتاب مفاتیخ الجنان برای ماه  ذی القعده اعمال متعددی ذکر شده است .

اما در میان آنها نماز روز یک شنبه در این ماه خود نمایی می کند.ذیلاً به معرفی این نماز می پردازیم

فضیلت این نماز:

براى نماز در روز یکشنبه این ماه روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده است ودر فضیلت این نماز، آمده است که هر کس آن را بجا آورد توبه اش پذیرفته مى شود و گناهانش آمرزیده مى گردد و سبب برکت براى نمازگزار و خانواده اش خواهد بود، و در روز قیامت کسانى که از او طلبى و یا حقّى دارند، از وى راضى گردند و با ایمان از دنیا مى رود و قبرش براى او وسیع و نورانى گردد و پدر و مادرش از او راضى شوند، و آنها نیز مورد مغفرت خداوند قرار گیرند، ذریّه او نیز بخشیده شوند و روزى او وسیع گردد. فرشته مرگ به هنگام مردن، با او مدارا کند و به آسانى جانش را بگیرد.

کیفیت نماز:

رسول خدا(صلى الله علیه وآله) کیفیّت نماز را این گونه بیان فرمود که، در روز یکشنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز بخواند (هر دو رکعت به یک سلام) در هر رکعت، سوره «حمد» یک مرتبه، سوره «قل هو الله» سه مرتبه و سوره هاى «فلق» و «ناس» را یک مرتبه بخواند; و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار کند، سپس بگوید:

لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ

جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ

آنگاه بگوید:

یا عَزیزُ یا غَفّارُ، اِغْفِرْ لى ذُ نُوبى، وَذُ نُوبَ جَمیـعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُالذُّنُوبَ اِلاَّ اَنْتَ.

اى نیرومند اى بسیار آمرزنده بیامرز گناهانم را و گناهان همه مردان مؤمن و زنان با ایمان را که نیامرزد کسى گناهان را جز تو.

از ذیل این روایت استفاده مى شود که این اعمال را در غیر این ماه نیز، مى توان انجام داد.

دوستان یادتونه هنوز چند روز بیشتر نمی گذرد از زمانی که با رمضان،با ماه رحمت نجوا نمودیم واز بدی ها وبی وفاییهای خویش گفتیم!!!

باز آمدی به بزم باده نوشان شکیبا که دلارام عاشقان شوی.
باز آمدی که دل بری و جان بیاوری و نسیم صبح صفا در گیسوی مهرخان بیفکنی.
چه مهربان یار و چه نیکو انیس و چه زیبا ندیم منی ای اهل غمزه و اغماض، ای ماه بی مثال!
ندیم بدی بودم و ندیده انگاشتی و باز به سراغم آمدی!
دوباره مرا به میهمانی ملکوت می خوانی و شرم، زبان اجابتم بسته است و بغض حسرت از گذشته ی خویش، راه رهایی از نای بی نوایی ام می کاود.
جفا کردم، از تو وفا دیدم.
دیده به رویت بستم و ابواب عفو به رویم گشودی و عاشقانه سفیر رحمت دلدارمان شدی.
اشک انابه و لهیب دل و التهاب نگاهم ببین و ببخشای و سلام صمیم مرا دوباره پذیر و نامه ی ضیافت از من دریغ مدار!
تو رسول نگار و عشوه ی عرش و کرشمه ی احسان حبیب من و بشارت عنایت اویی.
ای ماه دلارای صائمان، رمضان!
به سراچه ی قلب غریبم خوش آمدی!
مهجوری من از راه فائزین قدر، حرمان هماره من است و دلجویی تو می جویم.

حال که روزها ولحظات پایانی را طی می کنیم بیندیشیم که آیا باز هم شرمنده وخجل هستیم!!؟

آیا باز هم غفلت نمودیم!؟شیطان که در غل وزنجیر بود!!؟؟

پس چگونه به دام او فتاده ایم؟

وشاید کنون مسیر حق می رویم وقرار است بعداز این ماه عزیز….!!!

نه رحیما به درگاهت عذر تقصیر آورده ایم ومی دانیم که دوری از درگاه تو ای عزیز ؛

جزندامت به همراه نخواهد داشت پس بپذیر

- سپاس خدايى ‌را‌ ‌كه‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ سپاس خود رهبرى فرمود. ‌و‌ ‌از‌ اهل سپاس قرار داد، ‌تا‌ ‌در‌ برابر احسانش ‌از‌ شاكران، باشيم، ‌و‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌بر‌ اين كار مزد نيكوكاران بخشد.
― و سپاس خدايى ‌را‌ ‌كه‌ دينش ‌را‌ ‌به‌ ‌ما‌ عطا فرمود، ‌و‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ آئينش اختصاص داد، ‌و‌ ‌در‌ راه هاى احسان خود پويا ساخت، ‌تا‌ ‌به‌ سبب نعمتش ‌به‌ سوى ‌سر‌ منزل خشنوديش بپوييم: چنان سپاسى ‌كه‌ ‌آن‌ ‌را‌ ‌از‌ ‌ما‌ بپذيرد، ‌و‌ ‌به‌ وسيله ‌ى‌ ‌آن‌ ‌از‌ ماه خشنود شود،
― و سپاس خدايى ‌را‌ ‌كه‌ ماه خود يعنى ماه رمضان، ماه روزه، ‌و‌ ماه اسلام، ‌و‌ ماه پاكيزگى، ‌و‌ ماه پيرايش ‌و‌ تصفيه، ‌و‌ ماه بپاخاستن براى نماز ‌را‌ يكى ‌از‌ اين راه هاى احسان قرار داد. چنان ماهى ‌كه‌ قرآن ‌در‌ ‌آن‌ نازل شده، ‌در‌ حالى ‌كه‌ براى مردم چراغ رهبرى بحق، ‌و‌ نشانه هاى آشكارى ‌از‌ هدايت ‌و‌ تفريق ميان ‌حق‌ ‌و‌ باطل است.
― پس برترى ‌آن‌ ‌را‌ ‌بر‌ ساير ماه ها- ‌به‌ سبب احترامهاى فراوان ‌و‌ فضايل نمايان ‌كه‌ بريش قرار داد. آشكار ساخت. ‌از‌ اين ‌رو‌ ‌در‌ ‌آن‌ ماه، براى بزرگ داشتن آن، چيزى ‌را‌ ‌كه‌ ‌در‌ ماه هاى ديگر حلال كرده حرام كرد، ‌و‌ براى گرامى داشتن آن، خوردنيها ‌و‌ آشاميدنيها ‌را‌ ‌در‌ ‌آن‌ منع فرمود، ‌و‌ براى آن، وقت آشكارى قرار داد ‌كه‌ خداى بزرگ ‌و‌ ارجمند اجازه نمى دهد ‌كه‌ پيش انداخته شود، ‌و‌ نمى پذيرد ‌كه‌ ‌از‌ ‌آن‌ وقت ‌به‌ تاخير افتد،
― سپس ‌يك‌ ‌از‌ شبهايش ‌را‌ ‌بر‌ شبهاى هزار ماه برترى داد، ‌و‌ ‌آن‌ ‌را‌ ‌شب‌ قدر ناميد. ‌در‌ ‌آن‌ ‌شب‌ فرشتگان ‌و‌ روح، ‌به‌ فرمان پروردگارشان، ‌با‌ قضاى تغييرناپذير ‌بر‌ ‌آن‌ ‌كس‌ ‌كه‌ ‌از‌ بندگان ‌كه‌ خدا بخواهد، براى ‌هر‌ امرى ‌از‌ رزق ‌و‌ اجل ‌و‌ امور ديگر فرود ‌مى‌ آيند، ‌و‌ ‌آن‌ ‌شب‌ شب، سلامتى است ‌كه‌ بركتش ‌تا‌ سپيده ‌دم‌ دائم است.
― خدايا ‌بر‌ محمد ‌و‌ آلش رحمت فرست، ‌و‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ شناسائى فضل اين ماه، ‌و‌ بزرگ داشتن حرمت آن، ‌و‌ خوددارى ‌از‌ آنچه ‌در‌ ‌آن‌ منع كرده ‌اى‌ ملهم ساز، ‌و‌ ‌بر‌ روزه داشتن ‌آن‌ ‌به‌ وسيله ‌ى‌ نگهداشتن اعضاء ‌از‌ گناهانت، ‌و‌ ‌به‌ كار بردن آنها- ‌در‌ ‌آن‌ ماه- ‌به‌ آنچه ‌تو‌ ‌را‌ خشنود سازد، يارى ‌ده‌ ‌تا‌ ‌با‌ گوشهاى خود سخن لغوى ننيوشيم، ‌و‌ ‌با‌ چشم هامان ‌به‌ طرف لهوى نشتابيم،
― و دستهامان ‌را‌ ‌به‌ حرامى نگشاييم، ‌و‌ گامهامان ‌را‌ ‌در‌ امر ممنوعى پيش نگذاريم. ‌و‌ ‌تا‌ شكمهامان غير آنچه حلال ساخته ‌اى‌ ‌در‌ خود جاى ندهد، ‌و‌ زبانهامان ‌جز‌ ‌به‌ آنچه ‌تو‌ حديث كرده ‌اى‌ گويا نشود، ‌و‌ ‌جز‌ ‌در‌ كارى ‌كه‌ ‌به‌ ثواب ‌تو‌ نزديك سازد زحمت نكشيم، ‌و‌ ‌جز‌ آنچه ‌از‌ عقاب ‌تو‌ نگاهدارد فرانگيريم، ‌آن‌ گاه همه ‌ى‌ ‌آن‌ اعمال ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ رياى رياكاران، ‌و‌ سمعه ‌ى‌ سمعه پيشگان بپيراى، ‌به‌ طورى ‌كه‌ احدى غير ‌از‌ ‌تو‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌آن‌ شريك نگردانيم، ‌و‌ ‌جز‌ تو، ‌در‌ آن، مرادى نداشته باشيم.
― خدايا ‌بر‌ محمد ‌و‌ آلش رحمت فرست، ‌و‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ اين ماه ‌بر‌ اوقات نمازهاى پنجگانه ‌با‌ ‌آن‌ حدودش ‌كه‌ تحديد كرده ‌اى‌ ‌و‌ واجباتش ‌كه‌ مقرر داشته ‌اى‌ ‌و‌ شروطش ‌كه‌ تعيين نموده ‌اى‌ ‌و‌ اوقاتش ‌كه‌ معين فرموده اى، واقف ساز،
― و ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ نماز ‌با‌ كسانى برابر نما ‌كه‌ ‌به‌ مراتب شايسته ‌ى‌ ‌آن‌ بالغ، ‌و‌ اركانش ‌را‌ حافظند، ‌و‌ ‌آن‌ ‌را‌ ‌در‌ اوقات خود همانطور ‌كه‌ پيغمبرت (صلواتك عليه ‌و‌ آله) ‌در‌ ركوع ‌و‌ سجود ‌و‌ همه ‌ى‌ فضيلتهايش تشريع فرموده، ‌با‌ كاملترين طهارت ‌و‌ بليغترين خشوعى بجاآورنده اند.
― و ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ ‌در‌ اين ماه موفق دار ‌كه‌ ‌به‌ وسيله ‌ى‌ ‌بر‌ ‌و‌ احسان، ‌به‌ خويشان خود بپيونديم، ‌و‌ ‌با‌ انعام ‌و‌ بخشش ‌به‌ همسايگان خود رسيدگى نمايم، ‌و‌ اموالمان ‌را‌ ‌از‌ مظالم ‌و‌ حقوق بپيرييم، ‌و‌ ‌با‌ بيرون كردن زكات، ‌آن‌ ‌را‌ پاك گردانيم، ‌و‌ ‌با‌ آنكه ‌از‌ ‌ما‌ دورى كرده باز گرديم، ‌و‌ درباره ‌ى‌ آنكه ‌بر‌ ‌ما‌ ستم كرده انصاف دهيم، ‌و‌ ‌با‌ آنكه ‌به‌ ‌ما‌ دشمنى كرده آشتى كنيم. مگر ‌آن‌ ‌كس‌ ‌كه‌ براى ‌تو‌ ‌با‌ ‌او‌ دشمنى شده باشد، زيرا ‌كه‌ ‌او‌ دشمنى است ‌كه‌ ‌ما‌ ‌با‌ ‌او‌ دوستى نمى كنيم، ‌و‌ حزبى است ‌كه‌ ‌با‌ ‌او‌ صاف نمى شويم.

از حضرت امام صادق عليه السّلام و حضرت امام كاظم عليه السّلام منقول است كه بعد از هر نماز فريضه در ماه رمضان اين دعا را بخوانند:

يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ يَا غَفُورُ يَا رَحِيمُ أَنْتَ الرَّبُّ الْعَظِيمُ‏
اى خداى بلند مقام اى بزرگوار اى آمرزنده اى مهربان تويى خداى بزرگ
الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
كه هيچ مثل و مانندى ندارد و به گفتار و كردار خلق شنوا و بيناست
وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى الشُّهُورِ
و اين ماه است كه مقامش را عظيم كردى و كرامت و شرافت و فضيلتش بر ساير ماه ها دادى
وَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِي فَرَضْتَ صِيَامَهُ عَلَيَّ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ‏
و اين ماه است كه روزه ‏اش بر من واجب گردانيدى و اين ماه رمضان است
الَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ‏
كه در آن قرآن را نازل فرمودى براى راهنمايى مردم و روشن كردن راه هدايت و جدا نمودن حق از باطل
وَ جَعَلْتَ فِيهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
و شب قدر را در اين ماه مقرر داشتى كه آن شب بر هزار ماه برترى دادى
فَيَا ذَا الْمَنِّ وَ لاَ يُمَنُّ عَلَيْكَ مُنَّ عَلَيَّ بِفَكَاكِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ
پس اى خدايى كه بر همه منت دارى و هيچ كس بر تو منت ندارد بر من منت گزار در ميان آن همه بندگانت كه منت گزارده ‏اى و از آتش دوزخ نجات بخش
فِيمَنْ تَمُنُّ عَلَيْهِ وَ أَدْخِلْنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏
و به بهشت ابدت داخل گردان به حق رحمت بى‏پايانت اى مهربان ترين مهربانان عالم.

معصومین علیهم السلام به ما می آموزند که همه چیز را برای خود نخواسته باشیم.

در ضمن از خداوندبزرگ چیزهای بزرگ درخواست کنیم.

کرسی آزاد اندیشی با موضوع"ضرورت وعدم ضرورت امربه معروف ونهی از منکر درجامعه"درروز پنج شنبه 31اردیبهشت 94با حضور طلاب واحد آموزشی –تربیتی مدرسه علمیه ومرکز تخصصی تفسیر وعلوم قرآن حضرت زینب کبری (علیهاالسلام)در سالن اجتماعات واحد آموزشی برگزار شد.
حجه الاسلام و المسلمین آقای غلامرضا متقی فرازاساتید حوزه ودانشگاه درشروع سخنان خویش به معنای امر به معروف ونهی از منکرپرداختندوبیان داشتند: امر به معنای واداشتن و نهی به معنای بازداشتن است. در مفهوم این دو، نوعی استعلاء وجود دارد، اما درمقام امر به معروف و نهی از منکر؛ همیشه معنای استعلایی ندارد، زیرا اولا، همیشه گزاره های ما امری نیست، گاهی سوالی یا خبری است ثانیا، شرط استعلاء سنی وجود ندارد. ثالثا، همیشه گفتاری نیست، گاهی چهره ای گاهی قلبی است رابعا، نصیحت کردن ، تشویق کردن و اموری از این دست استعلایی نیست.
ارائه دهنده بحث کرسی حجه الاسلام و المسلمین آقای دکترغلامرضا متقی فردر مورد محدوده امربه معروف ونهی از منکربیان نمودند:قائلین محدوده را درچندبخش ذکر کردنداول احکام دو گانه. واجبات و محرمات. برخی معنای «معروف و منکر» را واجبات و محرمات می دانند؛ (تفتازانی، بی تا، ج 2: 580) یعنی اگر دیدی واجب الهی در حال ترک شدن است یا محرمی در حال انجام است یا احیانا مقدمات ترک واجب و انجام …دوم. احکام چهارگانه. واجبات و محرمات و مستحبات و مکروهات (فاضل مقداد، 1368: 57 و 58)سوم. احکام خمسه. واجبات و محرمات و مستحبات و مکروهات و مباحات؛قوانین اجتماعی نیز در همین محدوده قرار می گیرند.
منتقد بحث کرسی حجه الاسلام و المسلمین آقای ریاحی ازاساتیدموفق حوزه ودانشگاه درآغاز سخن به ذکرتفاوت کرسی های آزاداندیشی و نظریه پردازی پرداختند.
ایشان درادامه صحبت خود اضافه نمودند: هدف از این کرسی ها ایجاد روحیه نوآوری علمی در دانش پژوهان است.خداوند در قرآن می فرماید: “الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ"” همان‏هايى كه سخن ها را مى‏شنوند و از بهترين آن پيروى مى‏كنند.( زُمَر : 18)این جلسات به چند صورت برگزار می گرددگاه انتخاب یک دیدگاه ،برخی اوقات دو دیدگاه متضادند،برخی اوقات دو دیدگاه همسویند اما بین یکی خوب و دیگری خوبتر است.قرآن می گوید ؛دیدگاه احسن نه دیدگاه حسن- خوب و خوبتر- کامل و کامل تر
در ضمن حجه الاسلام ریاحی افزودند:در این جلسات باید چهار امر رخ دهد1.تبیین (مسئله)2. انتقاد (از مشکلات موجود مسئله)3. تحلیل (چرا وضعیت موجود خوب نیست و چرا این جوری شده است)4. راهکار(چکار باید نمود. چه راه حل های وجود دارد)
حجه الاسلام ریاحی در مورد وظیفه استاد منتقدونقد بیان کردند: نقد یعنی «سرهرا از ناسره جدا کردن» و “شناختن محاسن و معایب"، منتقد “کسی است که آثار ادبی و هنری را مورد مطالعه قرار می دهد محاسن و معایب و موارد قوت و ضعف آن را آشکار می سازد."،ناقد یعنی “نکته گیر - خرده گیر"؛اینجا سعی آن است نکته گیر باشیم تا خرده گیر
نکته در کلیت مباحث و خرده به حواشی کلام گوینده است.
ارائه دهنده بحث کرسی حجه الاسلام و المسلمین آقای دکترغلامرضا متقی فر انسان موجودی مرکب از جسم و روح است. یعنی انسان باید در مسیری دو بانده حرکت کند 1. سلامت، بقا و کمال جسم 2. سلامت و کمال روح. هر کدام برای سلامت و کمال اقتضائاتی دارند.دو. انسان موجودی مختار است.سه. انسان موجودی عاقل و اندیشمند است.چهار. انسان گاهی جاهل است.پنج.انسان گاهی غفلت می کند، منتظر تلنگری است برای بیداری شش. بر اساس عقل و اختیار انسان موجودی مکلف و مسوول است. قوا انفسکم و اهلیکم نارا،انسان ترکیبی از عقل و هواست.هفت. هواهای انسان مرز پایانی ندارد.هشت. انسان کمال مطلق خواه است.نه. انسان ها از گفتار و رفتار یکدیگر متاثر می شوند.مبنای کنترل انسانها اندیشه معنوی و الهی است.انسانها دو دستگاه کنترلی دارند.ده. به انسان قدرت مهار و کنترل داده شده است.یازده. فردگرایی در اسلام بی معناست سرنوشت فرد و جامعه گره خورده است.دوازده. انسان آزاد آفریده شده است و قرار است از آزادی در جهت رشد و کمال خود استفاده ببرد.
ایشان درزمینه اهمیت آزادی در رشد فردی و اجتماعی سخنی از شهیدمطهری رااضافه نمودندکه ؛شهید مطهری: مي فرمايد: «آزادي يكي از بزرگ ترين و عالي ترين ارزش هاي انسان است؛ به تعبير ديگر ، جزء معنويات انسان است ـ معنويات انسان، يعني چيزهايي كه مافوق حدّ حيوانيت اوست ـ آزادي براي انسان، ارزشي مافوق ارزش هاي مادي است. انسان هايي كه بويي از انسانيت برده اند، حاضرند با شكم گرسنه و تن برهنه و در سخت ترين شرايط، زندگي كنند ولي در اسارت يك انسان ديگر نباشند و آزاد زندگي كنند»
درادامه اساتید ارائه دهنده ،منتقد وداوربه تبیین مسائل مربوط به موضوع بحث پرداختند.

مقاومت تنها راه برای به خاک مالیدن دشمن زبون است.

مسلمان جهان در برابر این ظلم به پاخیزید وهمگی برضد خادمین دروغین حرم اعتراض نمایید.

ای انسان های جهان وای کسانی که دم از حقوق بشر می زنید؛آیا وضعیت اسف بار زنان وکودکان یمنی،قلب شمارا به درد نمی آورد؟؟شما را چه می شود!!!!در برابر کوچکترین بی توجهی به حیوانی،ندای حق واحقاق حق برمی آورید.اما اکنون سکوت را اختیار نموده اید.

ای مسلمانان یمن،شما در سختی ها خویش به مردم مظلوم فلسطین وغزه اقتدا نمایید.آیا صبوری آنان را دیده اید.

اما نه،سران شما چون سران آنان عمل نکنند!!!!راه نفوذ بر دشمن را ببندیدوسرافراز به مقاومت ومقابله به مثل ادامه دهید.

بدانید بعداز هرسختی آسانی است.وخداوند پشتیبان مظلومان ومجاهدان راهش خواهدبود.

ای کودک یمنی چشم باز کن وعنایات خادم الحرمین را برکشورت نظاره کن.

البته تو اولین وآخرین قربانی نیستی!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

آیا شنیده ای که گروهی از همین سرزمین جگر گوشه های خویش را در خاک مدفون می کردند تنها به جرم دختر بودن!!!!!!!!!این افکار جاهلی حتی با آب حقیقت واسلام شسته نشده است.این افکار جاهلی چون آتش زیر خاکستر بعداز گذشت سال ها شعله ور شده ودامن انسان های مظلومی را در گوشه ای از جهان گرفته است.

آیا نتیجه خواهد داد!!!!؟؟؟؟؟؟؟

آیا نشست مذکور نوش دارو بعداز مرگ سهراب نیست!!!!؟؟؟؟؟

به نظر شما تکلیف زنان ومردان وکودکان بی پناه ومصدوم تا آن زمان چیست!!!؟؟؟

آیا مادر، فرزند گرسنه خویش را تا اواخر خرداد منتظر باید گذاشت!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، منابع مطلع سیاسی در یمن اعلام کردند که به احتمال بسیار، کنفرانس صلح یمن در ژنو، اواسط ماه جاری میلادی (اواخر خردادماه) برگزار می‌شود.

این منابع به روزنامه البیان امارات گفتند که سازمان ملل مطمئن شده است که همه طرف‌های مرتبط با یمن در این نشست حاضر خواهند شد و هم‌اکنون هیئتی ایرانی در مسقط (پایتخت عمان) مشغول گفت‌وگو با یک هیئت انصارالله و طرف آمریکایی است.

این منابع سیاسی راستگرا در ادامه اظهارات خود به روزنامه البیان گفتند که «اسماعیل ولد الشیخ احمد» فرستاده سازمان ملل در امور یمن به تضمین‌هایی از تمامی اطراف دست یافته مبنی بر اینکه در کنفرانس صلح ژنو برای یمن شرکت خواهند کرد و او انتظار دارد که این کنفرانس در نیمه اول ماه جاری میلادی برگزار شود. اختلاف‌ها اکنون بر لیست شرکت‌کنندگان از هر دو طرف متمرکز است و هر کدام از طرف‌ها خواهان شرکت نمایندگان بیشتری از خود در این کنفرانس هستند.

بر اساس این گزارش، تهران نیز در مذاکرات غیرمستقیمی که میان انصارالله و آمریکا در عمان برگزار شده، شرکت کرده است. این منابع افزودند: هیأتی ایرانی مذاکرتی با هیأت آمریکایی در مسقط درباره برنامه هسته‌ای ایران داشته‌اند و با مذاکره‌کنندگان حوثی نیز دیدار کرده‌اند.

مذاکرات میان هیأت انصارالله و هیأت آمریکایی بر متوقف شدن جنگ و ازسرگیری عملیات سیاسی بر اساس طرح «ابتکار خلیجی» و قطعنامه شورای امنیت متمرکز بوده تا اینکه این مذاکرات اساسی برای اعلام یک آتش‌بس جدید و رفتن به نشست ژنو برای کنفرانس صلح باشد.

این روزها اگر در محیط وب جستجوکنید بارها وبارهابه اخباری این چنینی برمی خورید:

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس به نقل از خبرگزاری کویت(کونا)، هدف قرار گرفتن یک خودرو نظامی سعودی در حین گشت زنی در استان جازان در نزدیک مرز یمن منجر به کشته شدن یک افسر سعودی و زخمی شدن 7 تن دیگر شد.

وزارت کشور عربستان سعودی‌ هم با صدور بیانیه، خبر کشته شدن نظامی خود در حمله خمپاره‌ای یمنی‌ها را تائید کرد ولی اشاره ای به زخمی شدن 7 نظامی دیگر نداشت.

المیادین هم گزارش داد که خودرو هدف قرار گرفته با خمپاره، خودرو زرهی ارتش عربستان سعودی بوده است.

این حمله در شرایطی انجام شد که طی روزهای اخیر حملات به نیروهای مرزبان سعودی افزایش یافته است به طوری که رسانه‌ها دو روز قبل از عقب نشینی 20 کیلومتری سعودی‌ها از مناطق صفر مرزی با یمن خبر داده بودند.

در هفته گذشته نیز یمنی‌ها بیش از 150 موشک کاتیوشا و خمپاره در دو نوبت به سوی مواضع نیروهای گارد مرزی عربستان شلیک کردند به طوری که در یکی از این حملات 15 نظامی سعودی کشته شدند.

براستی در این موازنه کدام گروه برنده خواهد شد!!!!!نیرویی که تکیه گاهی خدایی دارد یا نیرویی که……

بارالها

دنیا راچه می شود؟به کجا پیش می رویم؟آیا تاریخ تکرارمی شود؟اما نه !!تکرار نمی شود!!بلکه اوج جاهلیت مدرن شکل می گیرد!!!یادتان است در تاریخ عرب جاهلیت خوانده بودیم که مظلومانه دخترکان بی گناه را در دل خاک مدفون می نمودند!!!اما امروزه می شنویم که گروهی از همان سرزمین با تکنولوژی روز به سراغ هم کیشان مسلمان خویش رفته اند واز پیر وجوان ،کودک وحتی کودکان معصوم در شکم مادران نمی گذرند.گویا دیگر دختر وپسر بودن هم مهم نیست!!؟مهم زیر پا گذاردن انسانیت است.

نمی دانم سران آل سعود در این جنگ نابرابر به چه فکر می کنند که مناطق مسکونی وبی پناه را مورد اصابت بمب های انفجاری قرار می دهند!؟

به چه فکرمی کنند که امکان کمک رسانی به مصدومان رانمی دهند؟آیا به راستی اینان خادم الحرمین هستند!؟ فکر نمی کنم!!

پیامبری که الگوی رافت ومهربانی بود.پیامبری که هرگز قطره اشکی برگونه یتیم راتحمل نمی نمود.پیامبری که به مهربانی با اسیر سفارش می کرد.پیامبری که به رعایت حقوق سفارش می کرد.

خواهر وبرادر مسلمانم مقاوم باش بدان که خداوند در قرآن فرموده است بعداز هر سختی ،آسانی است.

دلم گرفته امشب برای بقیع

دلم گرفته دوست دارم که روم در کنارزوار بقیع

دلم امشب بگرید با دختر داغدار بقیع

ای زینب(س)

ای گریسته درکنار بستر مادر

ای غمدیده عالم

ای پرچمدار عاشورا

تو خود می دانی که سالها سر بردرگهت ساییده ام ودر جرگه خادمینت جا گرفته ام

ای بزرگ ،شمارا به حق مادر بزرگوارتان قسم می دهم که از ایزد منان بهترینها را برای تمامی انسانهای روی زمین وحتی درگذشتگان از ازل تا ابد درخواست نمایید.آمین یا رب العالمین

شهادت مظلومانه حضرت رقیه خاتون علیهاالسلام برهمگان تسلیت باد

حضورمعاونت محترم پژوهش مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در جمع طلاب مدرسه علمیه حضرت زینب کبری (علیهاالسلام)رفسنجان

درگذری که برنظرات داشتم مطلب یکی از دوستان به نظرم مهم اومد.به دلیل اهمیتش مطلب را به طور کامل کپی کرده وخدمتتان ارائه می دهم به امیداینکه خودمان را به انجامش ملزم بدانیم.

سلام
عرض ادب و احترام
اگر طلاب عزیز و و بلاگ های شخصی شون و
نه وبلاگ های مدارس را
تشویق به تولید محتوا می کردید بسیار عالی بود.منظور هم از تولید محتوا این هست که عزیزان خودشون دست به قلم بشند و خودشون بنویسند… الان اکثریت وبلاگ های شخصی طلاب سامانه غیر تولیدی هست.
این یک ضعفه!!!
از حق نگذریم بعضأ اگر از مطالب کپی و غیرتولیدی استفاده می کنند مفید هم هستند اما مطلوب نیست!!!
طلبه ها باید خودشون دست به قلم بشند طلبه ای که دو سه ساله مشغول به فعالیت وبلاگ نویسی هست باید امروز خودش دست به قلم شده باشه، نه هنوز از مطالب دیگه استفاده کنه!!!
اشکالی نداره وبلاگی را اختصاص بدهند به مطالب غیر تولیدی و وبلاگی را اختصاص بدهند به مطالب تولیدی و دست نویس…
از شما بزرگواران خواهشمندم در این زمینه تبلیغی،پستی،تلاشی و امتیاز خاصی قرار بدهید و استارت این کار را بزنید…
مثلأ در صفحه ی اصلی همین سامانه کوثر مطلب اختصاصی راجع به این موضوع قرار بدهید و عزیزان طلبه را تشویق بفرمایید…
اینطور پیشروی کنند متأسفانه سامانه هیچ پیشرفتی نمی کنه…
ممنون می شوم اگر بزرگواری بفرمایید…
یاعلی
——–
پاسخ:
با سلام و عرض احترام
ضمن تشکر از نظر ارسالی
هدف و کاربرد اصلی وبلاگ ها، نوشتن و تولید محتوا از سوی مدیر وبلاگ است. لذا باتوجه به اینکه اغلب وبلاگ های این سامانه به منظور تبلیغ در فضای مجازی فعالیت می نمایند، لزوم تولید محتوای مناسب، بیشتر احساس می شود.
ما نیز با نظر و همچنین پیشنهاد شما موافقیم. إن شاالله در این خصوص اقدامات لازم به زودی صورت خواهد گرفت.
موفق باشید

رحلت حضرت آیت الله مهدوی کنی آین یار نستوه انقلاب را به تمامی مسلمانان تسلیت می گوییم.

دلم گرفته در حسرت دیدارش،به یاد دارم زیارت با حالش،نرفته باشی توچه دانی ازشیرینی وصالش،بارالها بحق پهلوی بشکسته مامش نصیب ما فرما زیارت بابش          آمین یارب العالمین

باربی تنها یک عروسک نیست ، بلکه یک سلاح کارآمد در صحنه جنگ فرهنگی است که

برای صدور سبک زندگی آمریکایی در جهت حیا زدایی و

اِفساد دختران و زنان به کار گرفته شده است .

باربی انتحاری :

باربی این بار در نقش سیاسی ظاهر شده و می کوشد با تمسخر ارزشهای واتلای اسلامی ،

شهادت طلبی به مثابه امری غیر منطقی و منفور جلوه دهد .

باربی انتحاری و شهادت طلب که پس از فریاد الله اکبر با فشردن ضامن کمربند انفجاریش

منفجر می شود به طور غیر مستقیم تلاش می کند تا فرهنگ شهادت طلبی

یا تنها سلاح پیروز و بی رقیب مسلمانان را در میان کودکان به تمسخر بگیرد .

بی اعتنایی به ارزشهای اخلاقی:

وقتی از هرکسی بپرسی کم سن وسال ترین رزمنده ی دفاع مقدس کییه؟

جواب های متفاوتی می شنوی ولی دربین این جواب های متفاوت اسمی ازین شهید بزرگوارنیست

شهیدی که حدودابعدازسی سال ازشهادتشون مشخص شد که کم سن وسال ترین رزمنده ی دفاع مقدسه!!!!

واین خود نشان از مظلومیت وگمنامی این شهید بزرگواره!!!

رزمنده دوازده ساله ای که ازکلاس اولی های جنگ بود.

شهید علی جرایه نوجونی دوازده ساله بود که جنگ شروع شد.

بااینکه دوازده ساله بود ولی غیرت مردونگی اش گل کرد.

ندای خمینی کبیر رولبیک گفت.ویقینا کسی با این سن کم وبااین همه خوبی از خیل آسمانیان بود وبه آنان پیوست .

بی آن که دنبال ثبت رکوردی باشه .دراوج گمنامی حتی همشهری ها ودوستان خودش هم از این قضیه باخبر نبودن.

جرایه در نخستین روز مهرماه سال ۱۳۵۰ در بخش محروم و غیربرخوردار ˈسرابباغˈ شهرستان آبدانان در جنوب استان ایلام دیده به جهان گشود.

کوچک ترین شهید دوران دفاع مقدس پس از نبردی دلیرانه و نابرابر در مصاف با متجاوزان بعثی سرانجام در تاریخ یکم اسفند سال ۱۳۶۲ در عملیات

والفجر پنج در منطقه عملیاتی چنگوله مهران از ناحیه سر مورد اصابت مستقیم گلوله خمپاره قرار گرفت و در سن ۱۲ سالگی به درجه رفیع شهادت نائل

آمد تا نام زیبای خود را به عنوان کم سن و سال ترین شهید دوران هشت سال جنگ رژیم بعث صدام علیه ایران اسلامی در دفتر زرین و سراسر افتخار این

نظام الهی به ثبت رساند.

شهید جرایه با وجود سن کم و کنار گذاشتن درس و مدرسه در اوان دوره راهنمایی واژه هایی را به عنوان وصیت نامه کنار هم چیده که هر گاه بازخوانی

می شود، در باور هیچ کس نمی گنجد که این عبارات عرفانی و اخلاقی متعلق به نوجوانی ۱۲ ساله است.

وی در بخشی از وصیت نامه خود که دقایقی پیش از شهادت به نگارش درآمده چنین آورده است: «ای دشمنان اسلام اگر مرا بکشید و بدنم را قطعه قطعه

کنید، قطعه های بدنم فریاد بر می آورند و لبیک یا خمینی می گویند.

من رفتم اما وصیتم به شما هموطنان عزیز این است که امام را تنها نگذارید و اسلحه مرا بردارید و راه شهیدان را ادامه دهید.

اگر قرار باشد من بمیرم، بهتر است میان جبهه و سنگر بمیرم، برای حفظ اسلام و قرآن و در راه پاک رهبرم بمیرم.»

این شهید نوجوان خطاب به والدینش نیز این چنین آورده است: «پدر و مادر عزیزم به خدا سوگند تا آخرین نفس و تا آخرین قطره خون که در بدن دارم با دشمنان اسلام می جنگم.»

«توصیه ام به شما این است که صبر و استقامت داشته باشید و تقوا پیشه کنید؛ از شما می خواهم که پیرو همیشگی امام عزیز باشید و نگذارید که امام تنها بماند.

اگر این سعادت نصیبم شد که در رکاب حسین (ع) زمان به سوی معبودم بشتابم، برای من گریه و زاری نکنید و بدانید با آگاهی کامل این راه را پذیرفتم و چون مسوولیت پاسداری از خون شهدا را بر دوش خود حس کردم به جبهه ها شتافتم تا قسمتی از بار مسوولیت که بر دوشم بود را انجام دهم.»

این شهید والامقام اگرچه در خردسالی و اوان نوجوانی به دیار جبهه شتافت و به عنوان خردسال ترین شهید کشور نام خود را در دفتر افتخارهای ملتی حماسه ساز ابدی کرد اما تاکنون نامی و یادی از این شهید سرافراز در عرصه ملی دیده نشده است و همان گونه که در اوج مظلومیت به شهادت رسید نام و یادش نیز سال هاست مظلومانه در غبار زمانه فراموش شده است.

ایثار و شهادت این ملت هیچ گاه از خاطر نمی رود زیرا همین فرهنگ بود که دشمن بعثی و حامیان قلدر و گردنکش صدام را زمین گیر کرد و شکست داد پس باید برای پاسداشت یاد و نام جرایه و جرایه ها که کم هم نیستند از جان و دل مایه گذاشت.

بهشت گوارای وجودش.

ازدوستان عزیز کوثربلاگ تقاضادارم با کپی کردن این پست که تاجایی که میتونید به معرفی این شهید

بزرگوار بپردازید .باشد که درآن دنیا دستگیرمان شود.

رفتن به جهاد نفس راهی است بزرگ
از جبهه گریختن گناهی است بزرگ
ما بر سر پست انقلابیم اکنون
خفتن سر پست اشتباهی است بزرگ
::
::
ای روشنای خانه امید، ای شهید
ای معنی حماسه جاوید، ای شهید
چشم ستارگان فلک از تو روشن است
ای برتر از سراچه خورشید ای شهید
::
::
سری که هیچ سرآمدن نداشت، آمد
بلند بود ولیکن بدن نداشت آمد
بلند شد سر خود به آسمان بخشید
سری که بر تن خود، خویشتن نداشت آمد
::
::
چفیه‌ی من بوی شبنم می‌دهد
عطر شب‌های محرم می‌دهد
چفیه‌ی من، سفره‌ی دل می‌شود
جمعه، با مهدی، مقابل می‌شود
::
::
ای شهیدان ، عشق مدیون شماست
هرچه ما داریم از خون شماست
ای شقایق ها و ای آلاله ها
دیدگانم دشت مفتون شماست
::
::
دید در معرض تهدید دل و دینش را
رفت با مرگ خود احیا کند آیینش را
رفت و حتی کسی از جبهه نیاورد به شهر
چفیه و قمقمه اش کوله و پوتینش را
::
::
ای روشنای خانه امید، ای شهید
ای معنی حماسه جاوید، ای شهید
چشم ستارگان فلک از تو روشن است
ای برتر از سراچه خورشید ای شهید
::
::
چشم پاک دختری از جمله‌ای تر مانده است
چشم‌های پاکش اما خیره بر در مانده است
روی دیوار اتاق کوچک تنهایی‌اش
عکس بابایش کنار شعر مادر مانده است
یاد و خاطره شهیدان گرامی باد

شیر زنان 8 سال دفاع مقدس

وقتی حرف از جنگ می شود و آن دلاوری ها و استقامت را یاد می کنیم نمی شود به آسانی از کنار اسم شیر زنان کشورمان گذشت .

همان زنانی که سالها نقش مادری خودشان را به نحو احسن اجرا کردند و امثال همت ها ، باکری ها ، خرازی ها ، باقری ها و … را تربیت کردند که هر کدام از آن سرداران و شهدا ، یک اسطوره واقعی برای این مرز و بوم شدند

همان زنانی که همسر و همراه خیلی از این شهدا و جانبازان و رزمندگان بودند و یک تنه زندگی را سر و سامان دادند تا همسرانشان با خیال راحت بتوانند در جبهه حماسه خلق کنند .

همان زنانی که در پشت جبهه نقش بسزایی در کمکهای مردمی به جبهه ها را داشتند. یک عده دیگر از این شیر زنان هم بودند که بنا به موقعیت و اتفاقات در خود صحنه جنگ و پا به پای بقیه رزمندگان حضور داشتند و اسمشان برای همیشه در تاریخ این کشور ثبت شد.

شهدا و جانبازان زن که تعدادشان در کشورمان هم کم نیست و بعضاً در کنار خودمان زندگی می کنند و شاید خیلی از ماها خبر نداشته باشیم که کی بودند و چکار کردند .

لذا قصد دارم گوشه هایی هر چند کوچک از عظمت و بزرگی شیر زنان کشورمان در دفاع مقدس را در قالب خاطره بیان نموده تا ادای دینی هر چند کوچک به ایشان کرده باشیم .

1) روبروی‌ مسجد جامع‌ ، مطب‌ دکتر شیبانی‌ بود که‌ تبدیل‌ شده‌ بود به‌ محل‌ تجمع‌ جمعی‌ از خواهران ‌. آن‌جا هم‌ محل‌ مداوای‌ مجروحین‌ بود هم‌ انبار مهمّات‌ و هم‌ محل‌ استراحت‌ خواهران‌. بعضی‌ از آقایان‌ و از جمله‌ شیخ‌ شریف‌ ، دکتر شیبانی‌ را مجاب‌ کرده‌ بودند که‌ مطب‌ را از ما پس‌ بگیرد و ما مجبور شویم‌ از شهر برویم‌. ما هم‌ جلوی‌ مطب‌ تحصّن‌ کردیم‌. شیخ‌ شریف‌ آمد. ما گفتیم‌ بالاخره‌ این‌ شهر نظافت‌ می‌خواهد، غذا می‌خواهد، کارهای‌ پشتیبانی‌ می‌خواهد. شما مگر چه‌قدر نیرو دارید که‌ این‌ کارها را بکنید. او بعد از صحبت‌ قانع‌ شد و اجازه‌ داد ما بمانیم‌ . « زهرا حسینی »

2) به علّت درگیریهای فشرده و نگهبانی های شبانه ، فرصتی برای تعلیم نظامی بقیه‌ی خواهران نبود. ناچار شب‌ها با همان تعلیمات مختصر ، دو ساعت به خط مقدّم جبهه می‌رفتیم و دفاع می‌کردیم. آن‌جا وضع خیلی فرق می‌کرد. خمپاره مثل باران می‌بارید. از چپ و راست گلوله می‌زدند. تا آن لحظه نه خمپاره دیده بودیم نه می‌دانستیم خمسه‌خمسه چیست. بچّه‌‌ها پا به پای هم و با جان می‌جنگیدند. ایثار و فداکاری در مرز، مرزی نداشت. یکی دو روز بعد برادر جهان‌آرا حفاظت از مهمّات را به ما سپرد. « سکینه حورسی »

3) وقتی رادیو اعلام کرد در پلیس راه احتیاج به کمک است، من و تعدادی از بچّه‌ها به آن‌جا رفتیم و کوکتل مولوتف درست کردیم، گونی‌ها را پر از شن کرده و در نقاط حساس می‌چیدیم. هر کس به نوعی کمک می‌کرد. اوضاع هر لحظه بدتر می‌شد. تعدادی از خواهران را به پادگانی که در آن دوره‌ی نظامی دیده بودیم، بردند. ما و بقیه‌ی خواهرها به مسجد برگشتیم و پس از تقسیم کارها مشغول کمک شدیم. شب‌ها روی پشت بام با اسلحه‌ی‌ ام ـ یک نگهبانی می‌دادیم و هر چند ساعت یک بار، پُست‌مان را عوض می‌کردیم. « نوشین نجار »

4) به‌ ما خبر دادند که‌ در منطقه‌ی‌ پلیس‌ راه‌ ، جنازه‌‌‌ی یکی‌ از شهدا روی‌ زمین‌ مانده است ‌. من‌ تصمیم‌ گرفتم‌ هرطور شده‌ بروم‌ و جنازه‌ را به‌ قبرستان‌ منتقل‌ کنم‌. از طرفی‌ عوامل‌ دشمن‌ و ستون‌ پنجم‌ در شهر پراکنده‌ بودند و ممکن‌ بود به‌ من‌ صدمه‌ برسانند. برای‌ همین‌ سه سرباز را با خود بردم‌ و با هر زحمتی‌ بود، بالای‌ سر شهید رسیدیم‌. چند روز از شهادتش‌ می‌گذشت‌. ترکش‌ شکمش‌ را پاره‌ کرده‌ بود و امعا و احشایش‌ به‌آسفالت‌ چسبیده‌ بود؛ به‌طوری‌ که‌ وقتی‌ برش‌ گرداندیم،‌ صدای‌ جزجز بلند شد. سربازان‌ گفتند نمی‌شود او را عقب‌ برد، چون‌ روده‌هایش‌ پخش‌ شده‌ بود. اما من‌ اصرار کردم‌. گفتند باید چیزی‌ باشد که‌ جنازه‌ را در آن‌ بپیچیم‌ و ببریم‌. هرچه‌ گشتیم،‌ چیزی‌ پیدا نکردیم‌ و من‌ ناچار چادرم‌ را درآوردم‌، شهید را روی‌ چادر گذاشتیم‌ و به‌ عقب‌ منتقل‌ کردیم‌. البته‌ روسری‌ داشتم‌. وقتی‌ برگشتم‌ رفتم‌ و چادر مادرم‌ را گرفتم‌ و این‌ تنها روزی‌ بود که‌ من‌ برای‌ چند ساعت‌ بدون‌ چادر بودم‌. « زهرا حسینی »

5) به هر زحمتی بود، خودم را به بیمارستان رساندم. چه می‌دیدم؟ زنان و مردان بی دست و پا، پیکرهای بی‌سر، پاره‌های گوشت، کودکان زخمی و نیمه جان. مشغول شدم. من که حتی تحمّل دیدن یک جراحت ساده را نداشتم، حالا تا مُچ پا توی خون بودم . خواهرم (شهناز) را دیدم و جلو رفتم. اما او بی توجه به من کار می‌کرد. در چهره‌ی تمام بچّه‌ها فقط درد و اندوه بود. مدام زخمی و شهید می‌آوردند. بیش‌تر آن‌ها از طالقانی و پایین شهر بودند . با این‌که بی خوابی و تلاش و اضطراب توانم را گرفته بود، باید می‌ماندم. احتیاج به کمک بود. صبح با خواهری برای نماز رفتیم. خیلی از مادران و زنان، شهدا را می‌شستند. فرزندان یک‌دیگر را ، بچّه‌های خودشان را ، اشک می‌ریختند و می‌شستند. بعضی هم قبر می‌کندند . چند روز بعد که خواهرم شهید شد و می‌خواستیم او را دفن کنیم، جلوی مسجد جامع برادرم حسین را دیدم. به او گفتم: بیا می‌خواهیم شهناز را دفن کنیم. گفت: من نمی‌آیم! عراقی‌ها از دروازه‌ی شهر وارد شده‌اند و جنگ تن به تن شروع شده است . آن‌جا بیش‌تر به من احتیاج است . آخر سر هم مادرم با دست‌های خودش خواهرم را در قبر گذاشت . « شهلا حاجی‌شاه »

6) عراقی‌ها در ورودی‌ گمرک‌ را به‌ شدّت‌ زیر آتش‌ داشتند. یک‌ نفر کنار این‌ در مجروح‌ افتاده‌ بود. به‌ هر زحمتی‌ بود پانسمانش‌ کردم‌ و آن‌ برادر و خواهر وطن‌خواه‌ که‌ با هم‌ بودیم‌ مجروح‌ را سوار جیپ‌ کردند و به‌ عقب‌ بردند. من‌ ماندم‌ تنها . امکان‌ داشت‌ هر لحظه‌ اسیر بشوم‌. چرا که‌ صد ، صد و پنجاه متر بیش‌تر با عراقی‌ها فاصله‌ نداشتم‌ . از دور دیدم‌ یک‌ نفر با لباس‌ سبز که‌ مخصوص‌ عراقی‌ها بود، نزدیک‌ می‌شود . آمد نزدیک‌ ، دیدم‌ از بچّه‌های‌ خرمشهر است.‌ به‌ من‌ گفت:‌ نمی‌ترسی‌؟ گفتم‌: اگر می‌ترسیدم‌، این‌جا نبودم‌. « زهره‌ فرهادی‌ »

7) از نهم مهر دیگر رفتن به قبرستان ممکن نبود. ناچار جنازه‌ها را به شهرهای دیگر می‌فرستادیم. شهدا را درون نایلون با لباس خودشان دفن می‌کردیم، چرا که آبی برای غسل و پارچه‌ای برای کفن نداشتیم. پس از دفن، تیمم می‌کردیم و بالای سرشان نماز می‌خواندیم. بچّه‌ها غریبانه شهید می‌شدند و اکثرشان گُمنام می‌ماندند. « بهجت صالح پور »

8) یک‌ روز مهدی‌ آلبوغبیش‌ آمده‌ بود که‌ به‌ ما سر بزند. گفت‌: این‌جا خطرناکه‌ ، نباید شب‌ها این‌جا بخوابید چون‌ تو گوشه‌ و کنارش‌ مهمّات‌ انبار کردیم‌. بروید بلوار روبرو برای‌ خودتان‌ خندق‌ و گودال‌ بکنید و مستقر بشید تا هم‌ در امان‌ باشید و هم‌ مواظب‌ باشید که‌ منافق ها برای‌ بردن‌ مهمّات‌ نیاند ‌. ما در آن‌ زمان‌ نمی‌دانستیم‌ مهمّات‌ تا چه‌ حدّی‌ خطرناک‌ است‌. حتی‌ روی‌ صندوق‌های‌ فشنگ‌ می‌خوابیدیم‌. آلبوغبیش‌ می‌گفت :‌ روی‌ صندوق‌ها نخوابید ‌. اگر یک‌ تیر به‌ شما یا به‌ این‌ صندوق‌های‌ فشنگ‌ بخوره ‌، همه‌تون‌ می‌رید‌ هوا. « سهام طاقتی »

9) سرویس‌ بهداشتی‌ مسجد جامع‌ به‌ دلیل‌ ازدحام‌ نیرو، چندان‌ وضعیت‌ مطلوبی‌ نداشت‌. برای‌ همین‌ هر روز برای‌ تمیز کردن‌ آن‌ اقدام‌ می‌کردیم‌. باور کنید اگر خانه‌‌ی خودمان‌ بود، این‌ کارها را نمی‌کردیم‌. اما میدان‌ ، میدان‌ دیگری‌ بود. تا زانو توی‌ کثافت‌ می‌رفتیم‌، دستمان‌ را فرو می‌بردیم‌ و چاه‌ را تمیز می‌کردیم‌. برایمان‌ خیلی‌ سخت‌ بود، اما حفظ‌ شرف‌ و دین‌ اجازه‌‌ی تردید به‌ ما نمی‌داد. باید هر کاری‌ که‌ از دست‌مان‌ برمی‌آمد ،می‌کردیم‌. « زهرا حسینی »

10) من‌ و زهره‌ قبل‌ از رسیدن‌ به‌ گمرک‌ از ماشین‌ پایین‌ پریدیم‌. عراقی‌ها تا گمرک‌ رسیده‌ بودند و ما برای‌ دفاع‌ رفته‌ بودیم‌. می‌خواستیم‌ تا آن‌جا که‌ سلاح‌ و مهمّات‌ داریم،‌ بجنگیم‌. مسافتی‌ را زیگزاگ‌ رفتیم‌. از بشکه، کارتن‌ و جعبه‌های‌ چوبی‌ خیلی‌ بزرگ‌ به‌ عنوان‌ سنگر استفاده‌ می‌کردیم‌ و برای‌ هم‌ خط‌ آتش‌ می‌بستیم‌ یعنی‌ برای‌ جلو رفتن‌ بچّه‌ها و کم‌ شدن‌ حجم‌ تیراندازی‌ دشمن‌ اسلحه‌ را روی‌ رگ‌بار می‌گذاشتیم‌ و از بالای‌ سر بچّه‌هایی‌ که‌ دولا دولا جلو می‌رفتند، به‌ طرف‌ دشمن‌ تیراندازی‌ می‌کردیم‌ تا آن‌ها راحت‌تر بتوانند تغییر موضع‌ بدهند. سنگر به‌ سنگر جلو رفتیم‌ تا به‌ جایی‌ رسیدیم‌ که‌ ریل‌ راه‌ آهن‌ بود . ریاض‌ بدون‌ هماهنگی‌ جلو رفت ‌. یکی‌ از بچّه‌ها به‌ دنبالش‌ رفت‌ و بعد از چند دقیقه‌ خبر آورد که‌ ریاض‌ تیر خورده‌ و زمین‌ افتاده‌ است‌ . « سهام طاقتی »

برای شادی روح ملکوتی امام شهدا (ره) و روح مطهر شهدا ، صلوات

أللّهُمَ صَلّ عَلَی مُحَمّد وَ آلِ مُحَمّد وَ عَجّل فَرَجَهُم

منبع:سایت بهترین

عباسعلی ایزدی مقدم

در بیست و هفتمین سالروز عروج خونین سالک الی الله و عارف بالله عزیز دلم سرلشگر شهید طوسی دلگویه ای را به دوست شهیدم و نیز خانواده متقی و ولایی ایشان تقدیم تا بخشی از بدهی سالانه ام را ادا کرده باشم!

طوسی، عاشق ترین پرنده ایست که ماندگارترین پرواز را در زیباترین معراج عشق به یادگار گذاشت!

طوسی، مقاوم ترین دونده ایست که توقف نداشت و متواضع ترین فرمانده ایست که تکلف نداشت!

طوسی رزمنده ای بی قرار، اما صبور! شیدا،اما فکور! دلربا، اما جسور! بی ادعا و بی غرور بود!

طوسی به تنهایی یک لشکر بود! امیری دلاور بود! مالک اشتر بود!

خطرپذیر و خاطره آفرین! دلنشین و آتشین! همیشه متبسم و شیرین بود!

متوکل و متوسل! عارف و اهل دل! و وقار منزل و محفل بود!

عشق را می فهمید! وصل را می سنجید! درد را می چشید!

کربلا نرفته، کربلایی بود! عروج نکرده، آسمانی بود! قیامت ندیده، بهشتی بود!

از فرشته ها، فرشته تر! از پرنده ها، پرنده تر! خلاصه از همه گل ها، گل تر بود!

با همه بود و از همه برتر بود! از زمینیان، سرتر بود! خاکی تر از همه خاکی ها، اما از افلاکیان، افلاکی تر بود!

با رفتنش، مرغ دل ما، دیگر برای پرواز هوایی نمی شود! بی تابی نمی کند! سمایی نمی شود!

طوسی، از نسل نادری بود که خیلی زود کمیاب شدند! کیمیا شدند! در ناکجاهای دل آبادها، تنها شدند!

طوسی، بازمانده ای از سپاه حسین(ع) بود که در رکاب پیر خمین، کربلا را در جبهه ها متجسم کرد!

طوسی، تداعی رشادت عباس بن علی(ع) و مالک اشتر نخعی بود که تا شهادت، لحظه ای نیاسود و نیارامید!

خلوص و عشق، دستمایه زندگی مؤمنانه شهید طوسی بود که ثمره مشهودش نفوذ در قلبها و عروج تا خدا بود!

معارف دینی شهید طوسی، در بندگی بی قید و شرط و رضایت از هر آنچه که روزی او بود، خلاصه می شد!

اگر چه طوسی ها، همیشه در اقلیت اند، اما در چشم انداز ما، واصل به همان بی نهایت اند!

برخی می گویند شهادت، خط پایان ماراتن مجاهدانه شهداست، اما من معتقدم که این آغازی دیگر است!

شهید با شهادت الگو می شود و جامعه را برای خونخواهی خویش، فراخوان می کند!

طوسی ها، بزرگراهی را طراحی کرده اند که ما تا انتهای دنیا، رهرو آنهائیم و دل در گرو آنها داریم!

همراهی با طوسی ها، قدرشناسی از نعمت حضور شهدا به عنوان ولی نعمتان جامعه است!

مراقب باشیم که وقتی زبان ظاهر ما به تجلیل از شهید طوسی ها می پردازد، زبان باطن ما به آنها نتازد!

همراهی با شهدا، لبیک گفتن به ولایتی است که شهدا در خیمه گاه کربلایی آن، از جان مایه گذاشته اند!

همراهی با شهدا، استکبارستیزی است که شهدا با نثار خونشان آن را از عمق جان فریاد کرده اند!

همراهی با شهدا، همدلی با بازماندگان و یارانی است که حتی از مصیبت فراق شهدا، حماسه ها ساخته اند!

ادعای همراهی با شهدا ناکافی است و شرط آن، زندگی شجاعانه ای است که دنیا خواهی در آن راهی ندارد!

طوسی یک نام نیست، کلام نیست، بلکه یک مرام است، مکتب است، اعتقاد و تجلی یک اهتمام است!

سابقه همراهی با طوسی ها، کفایت نمی کند! اعتبار این سابقه، منوط به استمرار آن در شرایط اکنون است!

با اعتبار طوسی ها، بازی نباید کرد، بلکه زندگی باید کرد!

آنانکه در گذشته طوسی ها را درک نکرده اند، اکنون نیز نباید با لطایف الحیل و جنگ زرگری، از طوسی عبور کنند!

طوسی، خود عاشق گمنامی بود و برای گمنامی خود دعا می کرد، تجلیل ما از طوسی، نیاز ماست نه انتظار او!

طوسی، آقا بود نه آقازاده! دلداده بود، نه دل به دنیا داده! آزاده بود نه واداده! آماده بود نه جامانده!

از بازماندگان طوسی نیز نباید انتظاری جز این داشت، و وقتی که آنها نیز می خواهند آزاده باشند، آزارشان ندهید!

پرداختن به طوسی، طوسی نوازی یا کلمه بازی و جمله سازی نیست، بلکه طوسی پردازی، دل آوازی است!

لطفاً در ایستگاه طوسی، کمی بیشتر بیاندیشید! بزرگی طوسی را در اندازه تمثالش نجوئید! او را در خود او بیابید!

طوسی ها، همانند شهدای کربلا، تا همیشه تاریخ و برای همه نسل ها و همه عصرها قابل مطالعه اند!

لطفاً بجای طوسی سازی در اذهان علیل، طوسی یابی کنید و مستند دفاع مقدس را بر فیلم ها ترجیح دهید!

طوسی، همانند دوره حیات ظاهری اش، متواضعانه می نگرد و با هیچکس رقابتی ندارد، وَهم رقابت، وَهن اوست!

ادب طوسی، ولایی است، پس با نام طوسی، باندسازی نکنید! یقیناً طوسی در هیج باند و جناحی نمی گنجد!

لطفاً بنام نهاد و حلقه و محفل و خاطره، طوسی ها را مصادره نکنید! طوسی ها متعلق به همه اند!

طوسی ها، امامزاده های جامعه امروزند که طواف مقابر آنها باید حرکت ساز و حماسه آفرین باشد!

طوسی، نماد شجاعت ایمانی رزمندگان شمالی و تاریخ پر افتخار سرزمین علویان، یعنی شمال کشور است!

طوسی، شناسنامه لشکر ویژه 25 کربلای مازندران و گیلان و گلستان است!

طوسی به همراه دیگر شهدای شاخص، اسناد زنده نقش آفرینی های بالادست شمالی ها در دفاع مقدس اند!

طوسی ها، ماندگارترین چهره های دوست داشتنی در ذهنیت های پاک و فعال شمالی ها تا همیشه تاریخ اند!

طوسی ها، رزمنده ساز و شهیدپرورند و جامعه همواره متأثر از خط فکری و سیره عملی آنها رفتار می کند!

طوسی ها در باور مردم ما زنده اند و به یمن چنین باورهای زنده ای، استکبار جهانی هیچ غلطی نمی تواند بکند!

اعتراف می کنم که اشتهای نوشتاری ام در پردازش به شهید طوسی، انتها ندارد و میل به نگارش در باره طوسی، امری کوششی نبوده و مثل شعرها و سخنان دلی، کاملاً جوششی است و در حالی تصمیم به پایان این نوشتار می گیرم که ارادت همچنان باقی است!

خوشا بحال شمال کشور که الگوهای کاملی همانند سرلشگر شهید طوسی دارد که در کنار شهدای شاخصی همچون سرلشگران و سرداران شهید حاج حسین بصیر، علیرضا نوری، ابوعمار، حسین مهرزادی و حسین بهرامی، انگیزه ساز و حرکت آفرین اند و عطر بوی وجود شریف آنها، شمال لاله خیز را به کنام شیران بیشه مبدل کرده است.

علیهذا تأکید می گردد که طوسی ها را فقط نباید در سالروزها و مناسبات و یادواره های سالانه به یاد آورد و با محدودنگری به آنها جفا کرد، بلکه باید آنها را به کمک رسانه ها و سایر تریبون ها، در زندگی ها جریان داد و از مرامشان، فرهنگ سازی کرد و زندگی نامه ها و وصیت نامه ها و نامه های شهدای بزرگی همچون طوسی را باید به عنوان گزینه های روی میز نسل های امروز و فردا به تجلی در آورد تا هویت جویی آنها به کمال خواهی منجر گردد!

بهر حال باید پذیرفت که شهید بزرگوار طوسی همیشه قهرمان، نماد و مصداق عینی نفس قدسی و ملکوتی امام راحل در کشف و هدایت و سعادت بخشی به نسلی است که می توانستند در بستر ضدفرهنگی رژیم طاغوت، سرنوشتی غیر از این داشته باشند و انتخاب اسلام و قرآن و امام، موهبتی از جنس بعثت و کربلاست که شاید تکرار آن در بسیاری از براهه تاریخ، بعید جلوه کند، اما محال نبوده و شدنی است!

در پایان حقیر به عنوان یکی از کم مقدارترین دوستان شهید طوسی، از همه طوسی پردازان می خواهم که مبادا خدای ناکرده، بجای درست کردن ابرو، چشم ها را کور کرده و با انگیزه های درست، انگیخته های نادرست داشته و همانند دوستی خاله خرسه رفتار کنید و از این لحاظ ضمن همراهی گام به گام و صمیمانه با خانواده گرامی اش که انصافاً به طوسی و آرمان های شهید طوسی وفادار مانده و زینب وار، پیام رسان صدیق خون عزیزشان بوده اند، تأکید می گردد که تلاش کنید تا با معرفی جامع، عمیق و همه جانبه ی اسطوره ای مانند سرلشگر شهید طوسی، این شهید شاخص را اسوه نسل امروز و نسل های فردا قرار دهید تا همانند مشعل های فروزان و خورشید تابناک، از جامعه و ذهن های پر از ابهام نسل هایی که بخاطر صغر سن و فقدان حضور در صحنه ها، پیشینه های سرخ انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را درک نکرده اند، تاریکی زدایی کند!

یکی از مهم ترین جنگ های معاصر، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران است که در ایران، با نام های دفاع مقدس، جنگ تحمیلی و جنگ هشت‌ساله یاد می شود و در جوامع اعراب با نام‌های قادسیه صدام و جنگ اول خلیج فارس شناخته می‌شود. این جنگ با دستور صدام حسین و حمله نیروهای نظامی عراق در شهریور ۱۳۵۹ به ایران آغاز شد و پس از ۸ سال جنگ، بالاخره با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران در مرداد ماه سال ۱۳۶۷ به پایان رسید.

شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران
وقوع پیروزی‌ انقلاب‌ اسلامی‌ ایران‌ در سال ۱۳۵۷، در منطقه خاورمیانه، تغییرات اساسی به وجود آورد که مهم ترین آن شروع جنگ تحمیلی از سوی رژیم بعث عراق، علیه ایران بود. در آن سال ها که رییس جمهورعراق یعنی صدام حسین، به دنبال توسعه قدرت خود در منطقه بود به فکر براندازی دولت نوپای جمهوری اسلامی ایران برآمد. البته باید خاطرنشان کرد؛ ریشه توسعه طلبی کشورعراق به دوران حکومت صفویه و پیدایش اختلاف مرزی بین ایران و عراق و ادعای عراق بر حاکمیت خوزستان می رسید.
رژیم سرنگون شده ی عراق در سال های اولیه پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به محض مشاهده سقوط رژیم پهلوی و تضعیف موقعیت آمریکا در ایران، فرصت را برای یک حمله نظامی مناسب دید و دست به تحریکات مرزی زد و عنوان کرد که خوزستان جزیی از عراق است.
به دنبال این ادعا، دولت عراق‌ در ۲۶ شهریور ۱۳۵۹ با تسلیم‌ یادداشتی‌ رسمی‌ به‌ سفارت‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ در بغداد، اعلام‌ کرد که‌ اعلامیه‌ الجزایر و عهدنامه‌های‌ مربوط‌ به‌ مرز مشترک‌ و حسن‌ همجواری‌ و ۳ پروتکل‌ و پیوست‌های‌ آن‌ و دیگر موافقت‌نامه‌ها و یادداشت‌های‌ انضمامی‌ به‌ این‌ عهدنامه‌ را یک جا و یک‌ جانبه‌ فسخ‌ کرده‌ است‌. پس از این اقدام، صدام حسین در مقابل دوربین های تلویزیون عراق، قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر را که در آن عراق حاکمیت ایران بر خوزستان را به رسمیت شناخته بود را پاره کرد و در ۳۱ شهریور همین سال هواپیماهای اشغالگر عراقی شهرهای خرمشهر و آبادان را به رگبار گلوله بستند و بدین ترتیب جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق با به کارگیری توان نظامی و با عبور از مرزهای بین المللی و تجاوز به خاک سرزمین ایران آغاز شد. رژیم بعث عراق که فکر می کرد پیروز میدان است به اشغال خرمشهر و و محورهای جنوبی ایران پرداخت، اما پس از گذشت مدت زمان کوتاهی، رزمندگان ایرانی در پی فرمان بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره)، با تمام قوا به مقابله با تجاوز اشغالگران پرداختند و توانستند، به ترتیب خرمشهر را در ۳ خرداد ۱۳۶۱، محورهای جنوب ایران را در ۲۳ تیر ۱۳۶۱ و منطقه سومار را در تاریخ ۹ مهر ۱۳۶۱ آزاد کنند و شهر «مندلی» عراق را به تصرف خود گیرند. تصرف خاک مندلی در عراق تنها بخش تصرفی توسط نیروهای ایرانی نبود، بلکه رزمندگان ایرانی در تاریخ ۹ آبان ۱۳۶۲، طبق یک برنامه ریزی دقیق نظامی تا نزدیکی بصره پیشروی کردند.
در این جنگ ارتش اشغالگر عراق، نه تنها به طور گسترده از جنگ افزارهای شیمیایی علیه کردهای سرزمین خود استفاده می کردند بلکه از این ادوات مرگبار بر مردم و نظامیان ایران نیز استفاده کردند. براساس برخی آمار منتشره؛ در طول جنگ، ارتش عراق با استفاده از سلاح‌های شیمیایی حدود ۱۰۰ هزار، مرد، زن و کودک را به قتل رساند.
با تمام فراز و نشیب های موجود در تاریخ هشت ساله دفاع مقدس، سرانجام قطعنامه ۵۹۸، که هشتمین قطنامه شورای امنیت سازمان از ابتدای تجاوز علنی رژیم بعثی عراق به سرزمین ایران به شمار می رفت در تاریخ ۲۷ تیر ۱۳۶۷ با قبول جمهوری اسلامی ایران به تصویب رسید. قطع نامه های قبلی به علت جهت گیری های ناعادلانه در طول جنگ، از سوی ایران رد می شد ولی این قطعنامه به دلیل داشتن نکات مثبت مورد موافقت جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت.
شورای امنیت در تاریخ ۱۸ آذرماه ۱۳۷۰ ، طی گزارشی که از جانب دبیرکل وقت سازمان ملل متحد دریافت کرده بود، عراق را به عنوان متجاوز جنگ معرفی کرد و عراق را موظف به پرداخت غرامت جنگ به ایران نمود.
همچنین؛ بدنبال پذیرش قطع نامه ۵۹۸، مبادلهٔ اسیران بین دو کشور نیز از تاریخ ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ آغاز شد و جریان تبادل اسیران بین دو کشور حدود ۱۲ سال به طول انجامید. آخرین گروه اسرای جنگی ایرانی و عراقی در تاریخ ۲۶ اسفندماه ۱۳۸۱ به طور همزمان مبادله شدند.

بدین ترتیب هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه، با تمام فراز و نشیب های فروانی که داشت با قبول آتش بس از سوی ایران به اتمام رسید، ولی با این حال، با گذشت سال ها، هنوز یاد و خاطرات رشادت ها و فداکاری های زنان و مردان این مرز شهید پرور هنوز در خاطره ها باقی مانده و خواهد ماند. به همین منظور برای گرامی داشت یاد و خاطره هشت سال دفاع مقدس، هفته آغازین جنگ تحمیلی عراق علیه ایران یعنی ۳۱ شهریور تا ۷ مهرماه را در تقویم جمهوری اسلامی ایران، هفته دفاع مقدس نامگذاری کرده اند.
متن قطع نامه ۵۹۸:
شوراي امنيت، با تأييد مجدد قطعنامه 582 خود به سال1986 ميلادي ، با ابراز نگراني عميق از اين كه علي رغم در خواستهايش براي آتش بس، منازعه بين ايران و عراق به شدت سابق با تلفات شديد انساني و تخريب مادي ادامه دارد، با ابراز تأسف از آغاز و ادامه منازعه، همچنين با ابراز تأسف از بمباران مراكز صرفاً مسكوني غيرنظامي، حملات به كشتيراني بي طرف يا هواپيماهاي كشوري، نقض قوانين بين المللي انسان دوستانه و ديگر قوانين ناظر بر درگيري مسلحانه، بويژه كاربرد سلاحهاي شيميايي برخلاف الزامات پروتكل 1925 ژنو، با ابراز نگراني عميق نسبت به احتمال تشديد و گسترش بيشتر منازعه، مصمم گرديد به تمامي اقدامات نظامي بين ايران و عراق خاتمه بخشد، معتقد شد كه مي بايد يك راه حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پايدار بين ايران و عراق به دست آيد.
با يادآوري مفاد منشور ملل متحد، به ويژه تعهد همه دُوَل عضو به حل اختلافات بين المللي خود از راه هاي مسالمت آميز به نحوي كه صلح و امنيت بين المللي و عدالت به مخاطره نيفتد، با حكم به اين كه در منازعه ما بين ايران و عراق زمينه صلح حاصل شده است، با اقدام براساس مواد 39 و 40 منشور ملل متحد:
1ـ خواستار آن است كه به عنوان يك قدم اوليه جهت حل و فصل (مناقشه) از راه مذاكره، ايران و عراق يك آتش بس فوري را رعايت كرده، به تمامي عمليات نظامي در زمين، دريا و هوا خاتمه داده و تمامي نيروهاي خود را بدون درنگ به مرزهاي شناخته شده بين المللي بازگردانند.
2ـ از دبيركل درخواست مي كند كه يك تيم ناظر ملل متحد را براي بررسي، تأييد و نظارت بر آتش بس و عقب نشيني نيروها اعزام نمايد و همچنين از دبيركل درخواست مي نمايد با مشورت طرفين درگير، تدابير لازم را اتخاذ نموده، گزارش آن را به شوراي امنيت ارائه نمايد.
3ـ مصرانه مي خواهد اسراي جنگي آزاد شده و پس از قطع مخاصمات فعال كنوني، براساس كنوانسيون سوم ژنو 12 اوت 1949، بدون تأخير به كشور خود بازگردانده شوند.

«آیا هیچ گاه در دل شب دور از هیاهوی زندگی به آسمان پرستاره نگاه کرده‌اید؟ و روح شما به عظمت و زیبایی آن مجذوب شده است؟ این احساس احترام و ستایش به عظمت و زیبایی، اظهار خضوع و تسلیم در برابر خالق آن نیایش نامیده می‌شود.

نیایش، ارتباط قلبی است با ذات عالم هستی

نیایش، راز و نیاز درونی است با کمال مطلق

نیایش کشش روح است به سوی کانون غیرمادی جهان

نیایش پرواز انسان است به سوی پروردگار عالم

نیایش منحصر به انسان‌ها نیست تمام موجودات عالم در نیایشی بزرگ شرکت دارند هر یک به زبان خود خدا را تسبیح می‌کنند.

شعله شمع خود نیایشی است و سوختن پروانه نیایشی دیگر

خنده معصوم کودک نیایشی است و مهر پاک مادر نیایشی دیگر

نیایش یک سیر روحانی و مکاشفه درونی است که در آن وجود آدمی می‌جوشد، می‌سوزد به روح مبدل می‌شود به فراخنای عالم هستی بالا می‌رود و در وجود کل حل می‌گردد.

اطلاعیۀ تکمیلی مسابقۀ وبلاگ نویسی

اطلاعیۀ تکمیلی مسابقۀ وبلاگ نویسی

شنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۴۱:۲۰

کاش میدونستید چقدرهوایی حرم باصفاش هستم

دلم میخوادمثل کبوترپربکشم وروی گنبدش بنشینم

دلم میخوادبرم سراغ حرم کوچولووباصفای حضرت رقیه خاتون

یادش بخیر اون لحظه ای که با اون ضریح کوچولو به سوی سفر کربلا وداع کردیم

یادش بخیراینقدر رفت وآمد به اونجا عادی شده بود که هیچکس فکرنمیکرد راه بسته شود

هیچکس فکرنمیکرداینچنین دشمن دون قصد کشتارمردم رو داشته باشه

دردوعالم جلال ما زهراست/رمزتغییرحال ما زهراست/عیدبافاطمیه می آیدذکرتحویل سال مازهراست

اگر وجود خار در گل مایه اندوه ماست

وجود گل در کنار خار باید مایه شادی ما باشد . . .

به هیچکس و هیچ چیز در این دنیا وابسته نباش

حتی سایه ات در زمان تاریکی تو را تنها می گذارد . . .

هنر انسانهای بزرگ این است که

به دشواری کار نمی اندیشند

بلکه به عظمت آنچه خواهند یافت فکر میکنند . . .

قـــــطـره هـــای کــــوچـک آب

اقـــــیـانــــوس بــــزرگ را مـــی ســازنـــد

دانـــــه هـــای کــــوچــک شـــن

ســــاحــل زیــــبـا را . . .

لـــــحـظه هـــای کـــــوتاه

شـــــایـــد بـــی ارزش بــــه نــــظـر بــــرســـنـد ، اما …

بارالها!توبزرگی وعظیم /توبه هرچیز توانایی/توبه اسرار دل ما آگاهی

معبودا!امام غایب ما را برسان/مهربانا پیشوای غایبت را برمامرحمت نما

و…….

عید صیام آمد و ماه صیام رفت /  لطف تمام آمد و فیض تمام رفت

شد عید فطر و لطف خدا باز تازه شد /  گرد غم گناه ز جان عوام رفت!

بر ملک دلم روی تو خورشید شود / بر جان و دلم عشق تو امید شود

می نوش یکی جام سلامت ای دوست / خوش باشی و هرروز توچون عید شود . . .

تا که چشمم باز شد دیدم که یارم رفته است / ماه مهمانی تمام و مه‌نگارم رفته است

با گل این بوستان تازه انسی داشتم / گرم گل بودم که دیدم گلعذارم رفته است

عید سعید فطربرهمگان مبارک

بارالها

چه زیبا وبا صفاست شبهای معنویت

   مهدیا

چه زیباست خیالی که تو را از آن همه فاصله به خلوت دنیاییم آوردو…

حضرت زینب كبرى علیها السلام در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند.
 

نام مبارك آن بزرگوار زینب، و كنیه گرامیشان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولیة اللّه العظمى، ناموس الكبرى، شریكة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، كامله و … پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب علیهماالسّلام، و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها می باشد.

در آن زمان که صدیقه کبری (علیها السلام) به این گوهر دریای عصمت و طهارت باردار بود، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در مدینه حضور نداشتند و به سفری رهسپار بودند. هنگامی که وجود مقدس زینب کبری (سلام الله علیها) متولد گشت، صدیقه طاهره (علیها السلام) به امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود که چون پدرم در سفر است و در مدینه حضور ندارد، شما این دختر را نام بگذارید. آن حضرت فرمود: من بر پدر شما سبقت نمی گیرم، صبر نما که به این زودی رسول خدا باز خواهد گشت و هر نامی که صلاح داند بر این کودک می نهد.

هنگامی که  سه روز گذشت، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مراجعت نمود و و همانگونه که رسم و سیره رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) بود، نخست، به منزل حضرت زهرا (علیها سلام ) وارد گشتند.

امام علی (علیه السلام) خدمت آن حضرت عرض کرد: یا رسول الله! خداوند متعال دختری به دخترت عطا فرموده است، نامش را معین فرمایید. فرمود: اگر چه فرزندان فاطمه اولاد من می باشند، لکن امر ایشان با پروردگار عالم است و من منتظر وحی میباشم. در این حال جبرییل نازل شد عرض کرد: یا رسول الله! حق تو را سلام می رساند و می فرماید: نام این مولود را ” زینب “ بگذار، چرا که  این را در لوح محفوظ نوشته ایم.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) قنداقه آن مولود گرامی را طلبید و به سینه چسبانید، ببوسید و نامش را زینب نهاد و فرمود:  به حاضرین و غایبین امت، وصیت می نمایم  که حرمت این دختر را پاس بدارند. همانا که او به خدیجه کبری (علیها سلام) شبیه است.

هوش و ذكاوت:

صاحب كتاب اساور من ذهب درباره حافظه و ذكاوت آن بانوى بزرگوار چنین می نویسد:

در اهمیت هوش و ذكاوت آن بانوى بزرگوار همین بس كه خطبه طولانى و بلندى را كه حضرت صدیقه كبرى فاطمه زهرا صلوات اللّه و سلامه علیها در دفاع از حق امیرالمؤمنین علیهالسّلام و غصب فدك در حضور اصحاب پیغمبر اكرم صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ایراد فرمودند، حضرت زینب علیها السلام روایت فرموده است.

و ابن عباس با آن جلالت قدر و علو مرتبه در حدیث و علم، از آن حضرت روایت نموده و از آن حضرت به عقیله تعبیر می كند. چنانچه ابوالفرج اصفهانى در مقاتل می نویسد: ابن عباس خطبه حضرت فاطمه سلام اللّه علیها را از حضرت زینب سلام اللّه علیها روایت كرده و می گوید: حدثتنى عقیلتنا زینب بنت على علیهالسّلام..�

دقت كنیم كه حضرت زینب علیها السلام با اینكه دخترى خردسال (یعنى هفت ساله و یا كمتر) بود، این خطبه عجیب و غرّاء كه محتوى معارف اسلامى و فسلفه احكام و مطالب زیادى است را با یك مرتبه شنیدن حفظ كرده، و خود یكى از راویان این خطبه بلیغه و غراء می باشد.

فصاحت و بلاغت:

كلمات و فرمایشات گهربار آن حضرت در خطبه هایى كه از آن حضرت روایت شده، خود قوی ترین دلیل بر كمال فصاحت و بلاغت آن بانوى بزرگوار می باشد. همان بانویى كه امام سجاد علیهالسّلام در حق ایشان فرمودند: �اَنْتِ بِحَمدِ اللّهِ عالِمَةٌ غَیرَ مُعَلَّمَة وَ فَهِمَةٌ غَیرَ مُفَهَّمَة� یعنى:

�اى عمّه! شما الحمد للّه بانوى دانشمندى هستید كه تعلیم ندیده، و بانوى فهمیده اى هستى كه بشرى تو را تفهیم ننموده است�.

در اینجا مرورى كوتاه به قسمتى از خطبه آن حضرت در مجلس یزید كه یكى از بزرگترین حركتهاى آن حضرت، در واقعه كربلا بود كه دستگاه حكومت بنى امیه را به شدّت لرزاند می كنیم:

�به خدا قسم اى یزید، هر چه كردى بازگشت آن به سوى خودت خواهد بود، چرا كه تو جز پوست خود نشكافتى و جز گوشت خود ندریدى.

اى یزید! در آن روزى كه خداوند بدنهاى پاك شهیدانمان را حاضر می كند تا حقوق خود را از ستمگر بستاند، تو بر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم وارد خواهى شد، امّا می دانى در چه حالى؟ در حالیكه خون عزیزان او را ریخته و حرمت ذرّیه او را از بین برده اى. آرى اى یزید! از این پیروزى ظاهرى كه به دست آورده اى، غرق شادى مشو، و آن عزیزان را كه در كربلا به خاك و خون كشیده اى، مغلوب و مرده مپندار. كه خداوند می فرماید: (كسانى را كه در راه خدا شهید شده اند مرده مپندارید. بلكه آنان زنده اند و در نزد خداى خود روزى می خورند). آل عمران: 169

و اى یزید! براى تو همین بس كه حاكم در آن روز خداوند، و دشمن تو پیامبر خدا، و یاور و پشتیبان اهل بیت جبرئیل باشد. و به زودى كسى كه این مقام را براى تو زینت داده و تو را بر گردن مسلمین سوار كرده است (یعنى معاویه)، خواهد دانست كه چه جانشین بدى براى خود تعیین كرده و در روز جزا درخواهید یافت كه بدترین مكان از آنِ كیست؟ و بدبختى و ضعف و زبونى شامل چه افرادى خواهد شد.

حضرت زينب (س) بزرگ بانوي جهان اسلام، بيدادگر  و ادامه دهنده حادثه عاشورا و دارنده دانشهاي دو جهان و به گفته امام سجاد (ع): ” داناي بدون آموزگار و فهميده بدون فهماننده ” بود. الگوي راستين وي، بانوي دو جهان, حضرت فاطمه (س) مادر وي بوده است. زينب (س) در دامان پرمهر و معنويت فاطمه (س) از سرچشمه معارف اسلامي و قرآني سيراب گشت. رسالت راستين زينب هنگامي آغاز گرديد که پس از به شهادت رسيدن امام حسين (ع) و هفتاد و دو تن از يارانش با ايراد سخنان آتشين به بيدارگري مردم کوفه و ستيز با ستمکاران و يزيديان پرداخت.

پس از واقعه خونبار كربلا نقش ايشان روند تازه تري يافت. آن حضرت در اين دوران ضمنحضور در كاروان اسراي كربلا در برابر حكام جور قرار گرفتند و به افشاگري ظلم و ستموارد بر آل طه از سوي خاندان اميه پرداختند. آن حضرت در اين دوران سخت با حضور دركاخ برخي حكمرانان جور زمان مانند يزيد و ابن زياد، با تاكيد برحقانيت طريق آل محمدبر سخنان و تبليغات مسموم خاندان اميه درباره بني هاشم خط بطلان كشيدند.

صديقه توانا، عقليه دودمان وحي، تربيت شده خاندان نبوت، حضرت زينب كبري(س) است. همو كه در بزرگواري و كرامتش بسيار سخن ها گفته و نوشته اند.

او نمودار حق و جهاد در راه خدا و نگهدارنده ايمان و عقيده، قهرمان دليري و شجاعت، جلوه فصاحت و بلاغت، شعله ستيزه جوي باطل و آتش افشان حق در برابر نيروهاي ستمگر و كوبنده دژخيمان زورگو است.
زينب(س) تجسم زهد، ورع، علم، عفاف و شهامت و عقيله طاهره، متعلق به اخلاق الهي است. اين بزرگوار (س) راه مقاومت در برابر باطل را به امت نشان داد و فداكاري در راه خدا و چشم پوشي از همه چيز را در راه برافراشتن پرچم حق به همه ياد داد.

ايثار، فداكاري، وزانت عقل، صبر و بردباري، علم وسيع و دانش وافر، سخنان سنجيده و منطقي او در فرصت هاي حساس توأم با آن مظلوميت و ستم هاي جانكاهي كه به او وارد آمده است، از او چهره يك شخصيت بي نظير، رزم آور شجاع، جهادگر بي باك و سخنور توانا را در قلوب و اذهان ترسيم نموده است كه تا چرخ زمان حركت دارد، تا نسل ها در روي زمين حيات دارند و تا زمين دور خورشيد مي گردد اين چراغ فروزان، نورافكن جهانيان و نسل هاي آينده خواهد بود.

كرامات

به غیر از انوار مقدسه چهارده معصوم علیهمالسّلام، در میان خاندان رسالت و اهل بیت گرامى پیامبر اكرم صلّى اللّه علیه و آله و سلّم، افرادى هستند كه در نزد خداوند متعال داراى رتبه و منزلت رفیع و والایى می باشند و توسل به ایشان، موجب گشایش مشكلات و معضلات امور دیگران است. مانند حضرت اباالفضل علیه السلام كه حتى در موارد زیادى مسیحیان به آن حضرت متوسل شده و به بركت توسل به آن حضرت مشكلاتشان حل گردیده و به حوائج و خواسته هاى خویش نائل گردیده اند.

حضرت زینب سلام اللّه علیها نیز بانویى بزرگوار از این دودمان پاك است كه توسل به آن حضرت براى حل مشكلات بزرگ بسیار تجربه شده است و كرامات بسیارى از آن بانوى گرامى نقل شده است.

به عنوان مثال شبلنجى یكى از علماى اهل تسنّن در نورالابصار مىنویسد:

�شیخ عبدالرحمن اجهورى مقرى در كتابش مشارق الانوار می گوید: در سال هزار و صد و هفتاد دجار مشكلى بسیار سختى شدم و به روضه (قبر مطهر و نوراین) حضرت زینب علیها السلام متوسل شدم و قصیده اى در مدح آن حضرت سرودم كه مطلع آن چنین بود:

آلِ طاها لَكُمْ عَلَینَا الْوِلاءُ لا سِواكُمْ بِما لَكُمْ آلآء

و خدا به بركت آن بانوى گرامى مشكل مرا حل كرد.

حضرت زينب  عليهاالسلام ، شيرزن دشت كربلا سرانجام پس از عمري دفاع از طريق حقه ولايت وامامت در 15 رجب سال 63 هجرى قمرى در ضمن سفرىكه به همراه همسر گراميشان عبداللّه بن جعفر به شام رفته بودند، وفات نموده و بدنمطهر آن بانوى بزرگوار در همانجا دفن گرديد.

مزار ملكوتى آن حضرت (دمشق/سوریه)، اينك زيارتگاه عاشقان وارادتمندان اهل بيت عصمت و طهارتعليهم السّلام مى باشد.